Choroba Alzheimera: jak najwcześniej wykryć chorobę
Banalna „dziura” w pamięci nie świadczy o chorobie Alzheimera! To ostatnie odpowiada rzeczywiście bardzo precyzyjnym objawom. Wiedza o tym, jak wykryć je we wczesnym stadium, jest niezbędna do spowolnienia rozwoju choroby.
Od 60 do 70% seniorów w wieku powyżej 65 lat skarży się na swoją pamięć. A jednak tylko 4% z nich zachoruje na chorobę Alzheimera. Trudność polega na odróżnieniu zwykłego zaniku pamięci od pierwszych objawów choroby. Podczas gdy „normalna” osoba szybko wyszukałaby informacje, chory na Alzheimera nie jest w stanie ich zapamiętać.
Hipokamp jest pierwszym obszarem dotkniętym chorobą. Ten obszar mózgu jest swego rodzaju lejkiem, przez który zbiegają się wszystkie nowe informacje. To dlatego pamięć natychmiastowa zostaje naruszona jako pierwsza, podczas gdy stare wspomnienia i automatyzmy pozostają nienaruszone przez dłuższy czas. Niestety, postęp uszkodzenia mózgu jest nieubłagany. Wczesna diagnoza choroby Alzheimera pozwala na ustabilizowanie na jakiś czas.
Badania, które należy przeprowadzić
Najbardziej decydujące są testy pamięciowe. Są one proponowane przez lekarza rodzinnego lub neurologa, a dopracowywane przez neuropsychologa lub logopedę. W celu uzupełnienia diagnozy przeprowadza się badanie krwi w poszukiwaniu ewentualnych niedoborów oraz rezonans magnetyczny mózgu w celu uwidocznienia hipokampa.
Nawet jeśli choroba zostanie zdiagnozowana przez lekarza, nie wszystkie neurony są nią dotknięte, nadal mają zdolność do rozmnażania się. Wyzwaniem jest stymulowanie ich w celu zrekompensowania, przynajmniej częściowo, objawów choroby.
Oto kilka czynności, bardzo prostych, a których korzyści zostały udowodnione. Wszystkie one opierają się na pozostałych możliwościach danej osoby.
(Ponowne) rozpoczęcie uprawiania sportu
Badania wykazują, pozytywny wpływ chodzenia lub tai chi na aktywność mózgu u osób z chorobą Alzheimera. Również ćwiczenia aerobowe o umiarkowanej intensywności (szybki marsz, jazda na rowerze …), w tempie trzech do czterech tygodniowych sesji po 45 minut.
Wniosek: Ćwiczenia poprawiają funkcje poznawcze, najłatwiejszą rzeczą jest codzienny spacer. Ważne jest, aby uprawiać aktywność fizyczną kilka razy w tygodniu. Należy robić przerwy po około dwudziestu minutach wysiłku, a nawet wcześniej, jeśli pojawią się oznaki zmęczenia lub irytacji. Taniec jest ogólnie dobroczynny, obejmuje naukę kroków, koordynację z muzyką i przede wszystkim wymianę.
Gry
Według różnych badań, bardziej efektywne dla stymulacji mózgu jest wykonywanie dość ogólnych czynności poznawczych, takich jak gry planszowe czy krzyżówki, niż trening zbyt skoncentrowany na jednym zadaniu. Ale to działa tylko wtedy, gdy czynność ta sprawia przyjemność. Również udowodniona jest skuteczność gier komputerowych, które dają niewielkie korzyści dla zdolności motorycznych i umysłowych osób zmagających się z chorobą.
Stymulacja zmysłów
Dzierganie, majsterkowanie, ogrodnictwo… te czynności przemawiają do zmysłów i zdolności uczenia się. Oprócz tego, że mobilizują do działania, zmuszają do przewidywania mniej lub bardziej odległego rezultatu i wymagają pewnej koncentracji. Trzeba generować nowe połączenia i w ten sposób wzbogacać kapitał mózgu.
Dbałość o słuch
Badania wykazały, że głuchota przyspiesza spadek zdolności poznawczych, a nawet bardziej w mózgu, który już jest chory. Neurony, które nie są już pobudzane, w końcu umierają. Możliwe jest również, że uszkodzenia neurologiczne spowodowane przez chorobę mogą pogorszyć ubytek słuchu.
W każdym razie, zmęczona powtarzaniem zdań w kółko, osoba stopniowo odcina się od świata zewnętrznego, co jest czynnikiem znanym z pogłębiania choroby Alzheimera. Obrazowanie mózgu wykazało, że im dłużej ludzie żyją w samotności, tym więcej amyloidu, głównej przyczyny choroby, jest obecne w ich mózgu. Dlatego tak ważne są systematyczne badania przesiewowe w kierunku ubytku słuchu, a w razie potrzeby zaopatrzenie się w aparat słuchowy.
Stosowanie metody Montessori
Celem jest poprawa codziennego życia osoby poprzez mobilizację jej zachowanych zdolności, a w szczególności poprzez umożliwienie jej wyboru czynności. Proponowane są codzienne zajęcia, dostosowane do możliwości i upodobań danej osoby: wybieranie ubrań, nakrywanie do stołu, robienie zakupów, sortowanie zdjęć w celu stworzenia albumu, itp. Badania w dziedzinie gerontopsychologii przeprowadzono nad metodą Montessori: wykazały one, że ludzie, którzy są zaangażowani w zajęcia, które sprawiają im przyjemność, są bardziej czujni i obserwują, że ich problemy behawioralne zmniejszają się.